De aardse tent

Wij weten dat wanneer onze aardse tent, het lichaam waarin we wonen, wordt afgebroken, we van God een woning krijgen: een eeuwige, niet door mensenhanden gemaakte woning in de hemel. – 2 Korinthiërs 5:1 (NBV)

Kamperen: een tentje op de Veluwe. Geweldig … zo lang het mooi weer is. Maar o wee als het begint te regenen en vooral als het blijft regenen: natte voeten, natte spullen, kortom armoe lijden! Wat heerlijk als je dan thuiskomt in je eigen huis, heerlijk droog en warm. (Wat een armoede als zo’n tent je enige home is en voor miljoenen mensen is dat het geval!)

Met dat tentje wordt ons lichaam vergeleken. Je kunt erin wonen en zolang je gezond en mooi bent, heeft het wel zijn charme en genieten we ervan. Maar vroeger of later komt het moment dat het ‘mooie weer’ voorbij is of dat ons tentje begint te slijten en dan wordt het ‘armoe lijden’. Ook velen in onze gemeente hebben daar dagelijks mee te maken: door ouderdom, door lichamelijk of psychisch lijden merken ze dat de aardse tent wordt afgebroken.

Wat is het dan goed om te kunnen uitzien naar een eeuwig huis, niet door mensen ontworpen en gemaakt, maar door God zelf geconstrueerd. Een huis dat tevens ons thuis zal zijn: we zijn er van harte welkom!

En tot we naar huis kunnen, geeft God ons zijn Geest als onderpand (2 Korinthiërs 5:5) om ons moed te geven om door te gaan. En niet te vergeten: mensen om ons heen voor een steuntje in de rug, een helpende hand, een bemoedigend woord …

Geloof, kleingeloof, ongeloof

Vijf confrontaties met Jezus Christus in Marcus 4:35 tot en met Marcus 6:6 (NBV). 

Vijf geschiedenissen van Jezus met mensen. Ik zet ze voor u op een rijtje met de reacties van de mensen erbij.

1. De storm op het meer. Jezus gebiedt de storm te gaan liggen en vraagt aan de discipelen: ‘Waarom die schrik? Geloven jullie nog steeds niet?’

2. De geestenuitdrijving van de man in het land der Gerasenen. De geesten storten zich in een kudde varkens, die daarop verdrinken in het meer. De omstanders vragen Jezus dringend te vertrekken.

3. De genezing van een vrouw die aan bloedverlies leed. ‘Als ik alleen maar zijn kleed aanraak, dan ben ik genezen’, geloofde ze. En het was zo.

4. De genezing van het dochtertje van Jaïrus. Toen Jaïrus bericht kreeg van het overlijden van zijn dochter zei Jezus: ‘Wees niet bang, blijf geloven’.

5. In Nazareth, zijn vaderstad, kon Jezus geen wonderen doen vanwege het ongeloof van zijn stadsgenoten.

Wat een verschillende reacties krijgt de Heer te verwerken: reacties van groot geloof, kleingeloof en ongeloof, reacties van toewijding en afwijzing. En dat allemaal in een tijdsbestek van enkele dagen.

Het bijzondere is dat ik veel van die reacties herken in mezelf: het ongeloof, het kleingeloof en het grote geloof, ze maken allemaal deel uit van mijn bestaan.

En ik kan met al die gevoelens bij Jezus terecht: Goddank!!

Ik ben toch niet gek ...?!

De boodschap over het kruis is dwaasheid voor wie verloren gaan, maar voor ons die worden gered is het de kracht van God. (…) … want het dwaze van God is wijzer dan mensen. – 1 Korinthiërs 1:18 en 24 

Aan bovenstaande reclameboodschap van een grote mediaketen moest ik denken toen ik in de eerst brief aan de Korinthiërs zat te lezen. In het eerste hoofdstuk van deze brief wordt de goddelijke wijsheid tegenover de wijsheid van mensen gezet. In deze weken voor Goede Vrijdag en Pasen is het goed om het grote verschil nog weer eens op ons af te laten komen.

De wijsheid zoals de wereld die verkondigt, spreekt over geld en macht, over spullen die we niet (zouden) kunnen missen. Het gaat om groter en beter, nieuwer en sneller. Als je daar tegenover de lijdensgeschiedenis zet, dan zou je inderdaad de reactie ‘Ik ben toch niet gek’ kunnen verwachten. Want wat zijn de elementen van het evangelie van de lijdende Christus? Ik noem er een paar.

God ziet de mensen te gronde gaan. Ondanks alle vooruitgang en vernieuwing blijft de boodschap klinken dat we allen op een heilloze weg zitten, dat we allen verloren gaan door de macht van de zonde.

Maar God wil deze ondergang niet. Daarom stuurt Hij zijn Zoon naar de aarde om door zijn plaatsvervangend lijden en sterven aan het kruis de mensen te verlossen uit de macht van de zonde.

Wie dat gelooft, wordt gered, wordt bevrijd.

Wat we werkelijk niet kunnen missen, zijn Gods vrede en Gods liefde voor de wereld in zijn geheel en voor ons persoonlijk.

Laten we zo naar Goede Vrijdag en Pasen toeleven en zeggen: Ik ben toch niet gek?

(Of toch wel een beetje …?!)