Gods Geest getuigt met onze geest, dat wij kinderen Gods zijn. (Romeinen 8:16 NBG)
Een geluid als van een geweldige windvlaag,
een huis vol Geest,
tongen als van vuur,
mensen vol Geest.
Mannen en vrouwen raken vol Heilige Geest
en waar het hart vol van is,
daar loopt de mond van over.
Onze geest wordt aangestoken door een vuur:
Gods Geest getuigt ons van de Zoon van de Vader,
van Jezus, mensenzoon,
van Jezus, Zoon van God,
van Jezus, opgestaan uit de dood!
Gods Geest overtuigt ons: jij,
ja, jij bent een kind van God!
Zeg maar 'Abba' tegen God,
zeg maar 'Papa' tegen de Vader.
En dan? Dan getuigt Gods Geest
met onze geest: wij,
ja, wij zijn kinderen van God!
Aan mensen die niet durven geloven
in God, die we Papa mogen noemen,
in Jezus, die onze dood liet sterven,
in de Geest, die ons troost.
Geloof het: dan ben jij,
ja jij, een kind van God!
vrijdag 17 mei 2013
dinsdag 7 mei 2013
Tussen Pasen en Pinksteren
... maar als Ik weg ben, zal Ik de Heilige Geest naar jullie zenden ... (naar: Johannes 16:7b NBV).
Wat een heerlijk feest, Pasen! De dood is overwonnen: de Heer is waarlijk opgestaan. Na het lijden de overwinning!
Wat zal er een blijdschap zijn geweest, toen de leerlingen hun Heer weer in hun midden hadden. Maar wat jammer dat die ontmoetingen telkens weer eindigden. Na de vreugde toch ook steeds de teleurstelling van het afscheid.
En na veertig dagen is het afscheid helemaal definitief: met Hemelvaart gaat de Heer terug naar de hemel en zijn leerlingen blijven achter.
Het feest was mooi, maar de volgende dag, de volgende week ... alles weer gewoon, de blijdschap verdwijnt. Het was net een droom, een mooie droom, maar als je wakker wordt ...
NEE, zegt Jezus. Pasen is geen droom die voorbij gaat, maar een permanent feest: de Opgestane Heer zendt zijn Geest om in ons te wonen. Niet voor even, maar voor altijd. Dat is de enige reden voor zijn vertrek, om die korte ontmoetingen in te ruilen voor een permanente inwoning in ons. En zo is Hij altijd bij ons, om ons te leren, te leiden, te troosten, kracht te geven ...
Voor wie dat dóór heeft, is het iedere dag Pasen: leven in de nabijheid van de Opgestane Heer.
Wat een heerlijk feest, Pasen! De dood is overwonnen: de Heer is waarlijk opgestaan. Na het lijden de overwinning!
Wat zal er een blijdschap zijn geweest, toen de leerlingen hun Heer weer in hun midden hadden. Maar wat jammer dat die ontmoetingen telkens weer eindigden. Na de vreugde toch ook steeds de teleurstelling van het afscheid.
En na veertig dagen is het afscheid helemaal definitief: met Hemelvaart gaat de Heer terug naar de hemel en zijn leerlingen blijven achter.
Het feest was mooi, maar de volgende dag, de volgende week ... alles weer gewoon, de blijdschap verdwijnt. Het was net een droom, een mooie droom, maar als je wakker wordt ...
NEE, zegt Jezus. Pasen is geen droom die voorbij gaat, maar een permanent feest: de Opgestane Heer zendt zijn Geest om in ons te wonen. Niet voor even, maar voor altijd. Dat is de enige reden voor zijn vertrek, om die korte ontmoetingen in te ruilen voor een permanente inwoning in ons. En zo is Hij altijd bij ons, om ons te leren, te leiden, te troosten, kracht te geven ...
Voor wie dat dóór heeft, is het iedere dag Pasen: leven in de nabijheid van de Opgestane Heer.
Abonneren op:
Posts (Atom)