Openbaring 7:17
Geen smart meer daar omhoog ...
God zelf wist daar de tranen droog.
Tranen drogen in de hemel. Aan dat idee moeten we wel even wennen. Naar mijn idee is de hemel de plaats van eeuwige, volmaakte blijdschap. Daar wordt gezongen en gejuicht door geweldige spreekkoren van duizenden engelen. En deze engelen worden ondersteund door een schare, gekleed in witte klederen, gekomen uit de grote verdrukking, die dag en nacht God vereren in de tempel. Wat een feest!
Maar dan is er toch sprake van mensen die (nog) niet deelnemen aan de feestvreugde. Ze huilen.
Waarom wordt er eigenlijk feest gevierd? Er is feest omdat de definitieve overwinning van Jezus aanstaande is.
Maar toch tranen! Kennelijk is daar ruimte voor. Er moet eerst nog het nodige verwerkt worden. En God bemoeit zich daar hoogstpersoonlijk mee. Hij troost en wist de tranen af van zijn kinderen. Tranen om wat er gebeurd is in het leven, tranen om verliezen die ze leden, om pijn die ze hadden, omdat ze zichzelf tegenvielen, om ...
En God begrijpt dat en besteedt daar persoonlijk aandacht aan en ... troost. Nu al en in de toekomst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten