leer mij uw paden te gaan.
Wijs mij de weg van uw waarheid en onderricht mij,
want U bent de God Die mij redt,
op U blijf ik hopen, elke dag weer.
Psalm 25: 4 en 5
Voor de meesten van ons is de vakantie voorbij. Deze maand gaan ook de gemeenten het nieuwe seizoen weer beginnen, vol verwachting voor wat er zal komen. Veel oude activiteiten worden weer opgenomen. De data voor de start van Bijbelstudies, het koor, de jeugdbijeenkomsten, de zondagsschool, de avonden van het vrouwencontact, de raadsvergaderingen en u weet er misschien nog wel meer, zijn in de agenda gezet.
Hoe fijn de vakantie ook is, het is zeker zo goed om weer samen op pad te gaan. Een pad, waarvan we niet weten hoe dat gaat lopen. Wij weten niet hoe ons (gemeente)leven zal gaan en daarom is het goed om bovenstaand Bijbelgedeelte met de psalmdichter David te delen. Want wij vertrouwen erop, dat God wel onze levensweg overziet. Onze levensweg mag dat pad zijn, dat we lopen achter onze God aan. Als we dicht bij Hem blijven, zal Hij ons er vertrouwd mee maken. Zijn waarheid zal onze waarheid zijn. Komen we in gevaar, dan zal Hij erbij zijn en ons redden. Het is vaak geen gemakkelijke weg, want er zijn veel gevaren in het leven, ziekte en verdriet kunnen onze blik vertroebelen. Maar toch zal God er zijn en Hij zal ons helpen.
Wat een troost, hoop en rust mogen we ervaren als we dit goed tot ons door laten dringen. Wij hoeven niet alleen. Immanuel: God is erbij.
Laten we vol vertrouwen het nieuwe seizoen starten en dankbaar tegen God zeggen: op U blijf ik hopen, elke dag weer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten